شهيد گمنام

مردي خدمت امام حسين(عليه السلام) آمد و گفت:

مي خواهم گناه نكنم ولي نمي توانم. موعظه اي كن(تا مانع صدور گناه از من شود). امام(عليه السلام) فرمود: پنج كار را بكن و آن گاه هر چه خواستي گناه كن(وگرنه دست از گناه بكش):

1 ـ روزي خدا را نخور و هر چه خواستي گناه كن.
2 ـ از ولايت خدا خارج شو و هر چه خواستي گناه كن.
3 ـ جايي پيدا كن كه خدا تو را نبيند و هر چه خواستي گناه كن.
4ـ آن گاه كه ملك الموت براي قبض روح تو مي آيد اگر توانايي دفع او را داري و مي تواني از دست وي نجات پيدا كني، هر چه مي خواهي گناه كن.
5 ـ وقتي مأمور جهنم خواست تو را وارد جهنم كند اگر مي تواني داخل نشو و هر چه مي خواهي گناه كن.

کوتاه کن کلام…، بماند بقیه‌اش!
مرده است احترام…، بماند بقیه‌اش!

از تیرهای حرمله یک تیر مانده بود
آن هم نشد حرام…، بماند بقیه‌اش!

هر کس که زخمی از علی و ذوالفقار داشت؛
آمد به انتقام… بماند بقیه‌اش!

شمشیرها تمام شد و نیزه‌ها تمام
شد سنگ‌ها تمام…، بماند بقیه‌اش!

گویا هنوز باور زینب نمی‌شود
بر سینه‌ی امام؟!… بماند بقیه‌اش!

پیراهنی که فاطمه با گریه دوخته،
در بین ازدحام… بماند بقیه‌اش!

راحت شد از حسین همین که خیال‌شان
شد نوبت خیام…، بماند بقیه‌اش!

از قتل‌گاه آمده شمر و ز دامنش
خون علی‌الدوام…! بماند بقیه‌اش!

سر رفت… آه بعد هم انگشت رفت…!
کاش از پیکر امام…، بماند بقیه‌اش!

بر خاک خفته‌ای و مرا می‌برد عدو؛
من می‌روم به شام… بماند بقیه‌اش!

دل‌واپسم برای سرت روی نیزه‌ها،
از سنگ پشت‌بام… بماند بقیه‌اش!

حالا قرار هست کجاها رود سرش!؛
از کوفه تا به شام… بماند بقیه‌اش!

تنها اشاره‌ای کنم و رد شوم از آن:
از روی پشت بام… بماند بقیه‌اش!

قصه به «سر» رسید وَ تازه شروع شد.
شعرم نشد تمام… بماند بقیه اش

آقا سلام ماه محرم شروع شد …
ماه گدایی من و چشمم شروع شد …
آقا سلام کاسه اشکی به من دهید …
التماس دعای فراوان دارم

کشتن مادرشوهر
دختری ازدواج کرد و به خانه شوهر رفت ولی هرگز نمی توانست با مادر شوهرش کنار بیاید و هر روز با هم جرو بحث می کردند. عاقبت یک روز دختر نزد داروسازی که دوست صمیمی پدرش بود رفت و از او تقاضا کرد تا سمی به او بدهد تا بتواند مادر شوهرش را بکشد! داروساز گفت اگر سم خطرناکی به او بدهد و مادر شوهرش کشته شود، همه به او شک خواهند برد، پس معجونی به دختر داد و گفت که هر روز مقداری از آن را در غذای مادر شوهر بریزد تا سم معجون کم کم در او اثر کند و او را بکشد و توصیه کرد در این مدت با مادر شوهرش مدارا کند تا کسی به او شک نکند.
دختر معجون را گرفت و خوشحال به خانه برگشت و هر روز مقـداری از آن را در غـذای مادر شوهـر می ریخت و با مهربانی به او می داد. هفته ها گذشت و با مهر و محبت عروس، اخلاق مادر شوهر هم بهتر و بهتر شد تا آنجا که یک روز دختر نزد داروساز رفت و به او گفت: «آقای دکتر عزیز، دیگر از مادر شوهرم متنفر نیستم. حالا او را مانند مادرم دوست دارم و دیگر دلم نمی خواهد که بمیرد، خواهش می کنم داروی دیگری به من بدهید تا سم را از بدنش خارج کند.»
داروساز لبخندی زد و گفت: «دخترم ، نگران نباش. آن معجونی که به تو دادم سم نبود بلکه سم در ذهن خود تو بود که حالا با عشق به مادر شوهرت از بین رفته است.»

باحسين بودن كجا و يا حسين گفتن كجا؟!

سال گذشته با فرزند نوزادم در مراسم عزاداري حضرت علي اصغر(ع) در مصلي تهران شركت كردم.بين برنامه مجبور شدم مجلس را ترك كنم تا فرزندم را براي آرام كردن به بيرون ببرم. وقتي برگشتم بايد از بين جمعيت مادران عبور مي كردم. تقريبا همه راه مي‌دادند تا برسم سر جاي خودم. فرزندم در آغوشم و خيلي خسته بودم. تا رسيدم به يكي از مادران كه اصلا قصد نداشت به من راه بده تا از كنارش بگذرم. با بدجنسي تمام راه را گرفته بود و تكون نمي خورد. خواهش كردم كمي جابجا بشه تا عبور كنم. اما انگار نه انگار وقتي صورتش را بلند كرد و تونستم ببينمش چشمهاش را ديدم كه از شدت گريه براي علي اصغر حسين سرخ سرخ بود. اما … خداي من با حسين بودن كجا و يا حسين گفتن كجا ؟؟؟